‘Ik wilde weer op eigen benen staan’
Denise Kalitta (44) viel tussen wal en schip na het overlijden van haar man vorig jaar. Na ruim een decennium mantelzorger te zijn geweest, en een half jaar lang verdrietig thuis te hebben gezeten, belde Denise de gemeente op. Ze wilde zich graag omscholen tot rijinstructeur, maar kon de opleiding niet betalen. Haar telefoontje kwam op het juiste moment, want dankzij het RMT kon ze tóch haar droom verwezenlijken.
‘Mijn man leed twaalf jaar lang aan de longziekte COPD’, vertelt Denise openhartig. ‘De laatste vier jaar was ik letterlijk dag én nacht mantelzorger. Toen hij in april overleed, belandde ik in een zwart gat. Maar na een paar maanden was ik wel klaar met wegkwijnen. Ik wilde iets met m’n leven, ook voor de toekomst van mijn elfjarige tweeling. Ik wilde niet nog langer afhankelijk zijn van een uitkering. Sterker nog, ik wilde zelf geld verdienen, weer op eigen benen staan.’
Baangarantie
Omdat Denise behoorlijk lang aan huis gebonden was, vielen de lesauto’s in haar straat haar steeds meer op. ‘Het leek me altijd fantastisch om rijinstructeur te zijn. Dus toen ik afgelopen herfst een Facebook-bericht zag over de opleiding met baangarantie, wist ik: dit wil ik. Alleen mijn financiële situatie maakte het lastig. Daar kwam bij dat ik het een hele stap vond om na al die jaren weer de arbeidsmarkt op te gaan.’
Motivatie en voorbereiding
Om haar droom te verwezenlijken, kreeg ze hulp van het Regionaal Mobiliteitsteam (RMT). ‘Wij zijn er om mensen zoals Denise bij te staan in hun zoektocht naar hun droombaan’, vertelt Inge van Stiphout. Ze is als manager Leerwerkloket Helmond - de Peel al vanaf de oprichting betrokken bij het RMT. ‘In mijn dagelijks werk help ik iedereen die vragen heeft over studeren, subsidiemogelijkheden én om- of bijscholing. Zo kwam ik ook in contact met Denise. Ik heb haar verhaal gedeeld in het RMT-overleg. We waren het unaniem eens: zo’n gemotiveerd iemand moet geholpen worden.’
Inge kan zich de eerste ontmoeting met Denise nog goed herinneren: ‘Ze was geweldig voorbereid, op alle vragen had ze een passend antwoord. Het was voor mij dan ook een koud kunstje om haar verder te helpen.’ Inge zocht contact met de rijschool. Nog geen maand nadat Denise haar hulpvraag had gedeeld met Inge, zat ze al in de lesauto.
Meters maken
Met een lach denkt Denise terug aan die eerste rijles. ‘Ik had de rijstijl van twintig jaar geleden, niet heel milieuvriendelijk. Ik trapte soms te vroeg de koppeling in. Gelukkig ging dat al snel beter.’ Omdat Denise geen auto heeft om in haar vrije tijd ‘meters te maken’, regelde het RMT een tijdelijke huurauto. ‘Fantastisch vond ik dat. En het was ook nodig, ik kan moeilijk met mijn fiets de snelweg op, toch?’, grapt ze.
Denise is het meest blij met de menselijke manier waarop ze geholpen is door het RMT. ‘Toen ik de eerste keer zakte, voelde ik me best naar. Alsof ik Inge teleurstelde. Dat gevoel nam Inge gelukkig snel weg. Sterker nog, ze koppelde mij aan een coach die me nu leert om met zenuwen om te gaan.’ Dat heeft zijn vruchten afgeworpen. ‘De drie theorie-examens haalde ik in één keer’, vertelt ze trots.
De droom
Voorzichtig kijkt ze verder vooruit. ‘Mijn droom? Een eigen rijschool waarin ik ook lesgeef in de vrachtwagen’, vertelt Denise vastberaden. Inge is blij dat dit de eerste case van het RMT was: ‘We kunnen Denise echt helpen. Inmiddels hebben we al een tweede persoon een opleiding bij de rijschool kunnen aanbieden. Dat was zonder Denise misschien wel weer niet gebeurd. Helemaal mooi is dat per juni meer mensen gebruik kunnen maken van deze aanvullende dienstverlening. Zo hopen we meer gemotiveerde mensen als Denise een fijn duwtje in de rug te geven.”